2025-03-102025-03-102023-04-30https://eleusis2023.athenarc.gr/repo/handle/idx/1317Mystery 83 Spe Meliore Moriendi was an interdisciplinary work/action by Marios Fournaris, that was presented at the Old Railway Station of Eleusis on April 2023. It was an inter-art synergy of visual art, performance art and music in collaboration with the musicians Georgia Balabini and Mislav Režić and with the participation of various cultural groups of Elefsina. The work/action set in the spotlight the rethinking of the characteristics that make up the whole of the ephemeral human existence, through the counterpoint of symbolic representations of the mythical world and the Renaissance. The artistic proposal included three parts: the sculptural environment, the performance and the music. Marios Fournaris’ sculptural installations, which referred to nature and the compositional structures of the dwelling of the pre-linguistic world, constituted the conceptual framework of a transition to the intercultural and transhuman value of Myth, through the element of the Other of the non-Western. The aesthetic effect of the sculptural compositions appeared as a contradiction to the conceptual content of the context of English Renaissance and Baroque music included in the concert programme. Georgia Balabini and Mislav Režić performed a musical work that transcended the boundaries of classical composition by combining voice and electric guitar, an instrument better known from rock or jazz music. The musical programme, consisting of works by John Dowland (1563 – 1626) and Henry Purcell (1659 – 1695), was presented in a new, contemporary light with the use of various guitar sound effects, loops and improvisations for voice and guitar, which ran according to the programme, interconnecting the performed pieces in a continuous structure.Το Μυστήριο 83 Spe Meliore Moriendi ήταν ένα διαθεματικό έργο/δράση του Μάριου Φούρναρη, που παρουσιάστηκε στον Παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό Ελευσίνας τον Απρίλιο του 2023. Το έργο έθετε στο προσκήνιο το εφήμερo της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από την αντίστιξη συμβολικών αναπαραστάσεων του μυθικού κόσμου και της Αναγέννησης. Η καλλιτεχνική πρόταση συμπεριλάμβανε τρία μέρη: το γλυπτικό περιβάλλον, την περφόρμανς και τη μουσική. Οι γλυπτικές εγκαταστάσεις του Μάριου Φούρναρη, οι οποίες παρέπεμπαν στη φύση και τις συνθετικές δομές κατοικίας του προγλωσσικού κόσμου, συνέθεταν νοηματικά το πλαίσιο μιας μετάβασης στη διαπολιτισμική και διανθρώπινη αξία του Μύθου, μέσω του στοιχείου του Άλλου του Μη Δυτικού. Το αισθητικό αποτέλεσμα των γλυπτικών συνθέσεων εμφανιζόταν ως αντιπαραβολή στο νοηματικό περιεχόμενο του πλαισίου της αγγλικής αναγεννησιακής και μπαρόκ μουσικής, που περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα της συναυλίας. Η Γεωργία Μπαλαμπίνη και ο Mislav Režić παρουσίασαν ένα μουσικό έργο, που ξεπέρασε τα όρια της κλασικής σύνθεσης συνδυάζοντας φωνή και ηλεκτρική κιθάρα, ένα όργανο πιο γνωστό από τη ροκ ή την τζαζ μουσική. Το μουσικό πρόγραμμα, που αποτελείτο από έργα των John Dowland (1563 – 1626) και Henry Purcell (1659 – 1695), παρουσιάστηκε σε μια νέα σύγχρονη εκδοχή με τη χρήση διαφόρων ηχητικών εφέ κιθάρας, βρόχους και αυτοσχεδιασμούς φωνής και κιθάρας, που έτρεχαν σύμφωνα με το πρόγραμμα, διασυνδέοντας τα εκτελούμενα κομμάτια σε μια συνεχή δομή.Παραστατικές τέχνες/Performing artsΣύνθετη δράση τέχνης/Interdisciplinary art projectΜουσική/MusicΌπερα/OperaΜουσική παράσταση/Musical performanceΕγκατάσταση/InstallationΤοποειδής/Site-specificΤοπόσημο/City LandmarkΔιεύθυνση Παραστατικών Τεχνών/Department of Performing ArtsΜουσική/Music