Δάφνη Δραγώνα(Dafni Dragona)2025-02-262025-02-262023-12-152023-12-162023-12-172023-12-202023-12-212023-12-222023-12-232023-12-242023-12-272023-12-282023-12-292023-12-302023-12-312024-01-032024-01-042024-01-052024-01-062024-01-072024-01-102024-01-112024-01-122024-01-132024-01-142024-01-172024-01-182024-01-192024-01-202024-01-212024-01-242024-01-252024-01-262024-01-272024-01-282024-01-312024-02-012024-02-022024-02-032024-02-042024-02-072024-02-082024-02-092024-02-102024-02-11https://eleusis2023.athenarc.gr/repo/handle/idx/1179Mystery 87 I My Sea Journey, I My Land Claim, the new sculpture installation by the acclaimed visual artist Stefania Strouza, is presented in the Old Oil Mill Factory, from December 15 to February 11, from 2023 Eleusis European Capital of Culture. The installation touches upon the environmental destruction that the planet is experiencing today,starting from the coastal zone of Elefsina. Continuing her artistic work on the myth of Medea, Stefania Strouza chooses as a reference point Heiner Müller’s three-part play Verkommenes Ufer − Medeamaterial − Landschaft mit Argonauten [Despoiled Shore – Medeamaterial – Landscape with Argonauts] (1982). In this text, Medea is perceived as a “place” where memories and traumas of a violent patriarchal and consumerist world are embedded. The artist makes use of this interpretation and proceeds to identify Medea with Nature and with the land of Elefsina, taking into account the consequences of heavy industry as well as the corrosion of abandoned ships in the area. The work is a sculptural installation in three distinct yet connected parts following the structure of Müller’s text. These parts are developed in space as islets and parts of a coastal area such as the bay of Elefsina.Tο Μυστήριο 87 Εγώ το θαλάσσιο ταξίδι, εγώ η κατάληψη της γης, η νέα γλυπτική εγκατάσταση της Στεφανίας Στρούζα παρουσιάζεται στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας από τις 15 Δεκεμβρίου έως και τις 11 Φεβρουαρίου, από την 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η εγκατάσταση αναφέρεται στην οικολογική καταστροφή που βιώνει ο πλανήτης σήμερα, έχοντας ως σημείο εκκίνησης την παράκτια ζώνη της Ελευσίνας. Συνεχίζοντας το καλλιτεχνικό έργο της πάνω στον μύθο της Μήδειας, αυτή τη φορά επιλέγει ως σημείο αναφοράς το θεατρικό τρίπτυχο του Heiner Müller Ρημαγμένη όχθη – Μήδειας υλικό – Τοπίο με Αργοναύτες (1982), όπου η Μήδεια γίνεται αντιληπτή ως «τόπος» στον οποίο χαράσσονται μνήμες και τραύματα ενός βίαιου πατριαρχικού και καταναλωτικού κόσμου. Η Στρούζα αξιοποιεί το ερμηνευτικό αυτό σχήμα και προχωρά σε μια ταύτιση της Μήδειας με τη Φύση και με τον τόπο της Ελευσίνας, λαμβάνοντας υπόψη τις συνέπειες της βαριάς βιομηχανίας καθώς και της διάβρωσης εγκαταλελειμμένων πλοίων στην περιοχή. Το έργο παίρνει τη μορφή γλυπτικής εγκατάστασης σε τρία διακριτά αλλά και συνδεόμενα μέρη ακολουθώντας τη δομή του κειμένου του Müller. Αυτά αναπτύσσονται στον χώρο ως νησίδες γης και τμήματα μίας παράκτιας περιοχής όπως αυτής του κόλπου της Ελευσίνας.Περιβάλλον/EnvironmentΈκθεση/ExhibitionΔιεύθυνση Σύγχρονης Τέχνης/Department of Contemporary ArtΕγκατάσταση/InstallationΕικαστικές Τέχνες/Visual ArtsΤελετή Λήξης ΠΠΕ/ECoC Closing CeremonyΕσωτερικός χώρος/IndoorΘάλασσα/SeaΕικαστικές τέχνες-Φωτογραφία/Visual arts-Photography